Najczęściej Zadawane Pytania

Czym jest poliuretan?

Poliuretan jest w chwili obecnej piątym, najczęściej produkowanym rodzajem polimeru w Europie. Poliuretany są to tworzywa sztuczne i wykorzystywane są do wytwarzania kompozytów poliuretanowych, termoplastycznych poliuretanów (włókien, folii), produktów skóropodobnych oraz do produkcji materiałów używanych do zastosowań typu CASE, czyli powłok ochronnych (farb, lakierów), klejów, materiałów uszczelniających, elastomerów.

Poza wszystkimi wymienionymi zastosowaniami istnieją jeszcze wyroby z poliuretanów, które w chwili obecnej cieszą się największym zainteresowaniem - materiały piankowe. Wszechstronność stosowania poliuretanów wynika z możliwości wytworzenia różnego rodzaju materiałów o rozmaitych właściwościach fizykochemicznych, fizykomechanicznych w zależności od sposobu prowadzenia procesu wytwarzania, ilości i wzajemnych stosunków surowców głównych i pomocniczych oraz warunków przetwórstwa.

Jak powstaje poliuretan?

Poliuretanowe tworzywa piankowe uzyskuje się w procesie mieszania, spieniania (chemicznego lub fizycznego), a następnie sieciowania poliolu lub polioli z di- lub triizocyjanianami w obecności wody oraz innych dodatków. Jest to proces egzotermiczny. Poliuretan to polimer składający się z dwóch głównych surowców: poliolu i izocyjanianu oraz innych materiałów pomocniczych (np. katalizatorów, środków spieniających, stabilizatorów). Zmieniając składniki i proporcje mieszaniny, można precyzyjnie regulować właściwości powstającego poliuretanu. W ten sposób uzyskujemy materiał o różnych właściwościach.

Czym jest płyta PIR?

Płyta PIR to poliizocyjanurowa piankowa płyta nowszej generacji niż piana uretanowa, wykorzystywana jako materiał termoizolacyjny. Są to produkty ze sztywnej pianki poliuretanowej, gdzie stosunek izocyjanianu do poliolu jest dobrany tak, aby płyty te miały wyższą odporność ogniową.

Płyty PIR należą do materiałów o wyjątkowych właściwościach izolacyjnych z bardzo korzystnymi parametrami użytkowymi. Płyty te wyróżniają się szeregiem cech, dzięki którym zapewniają doskonałą ochronę przed niskimi i wysokimi temperaturami. Głównym wyróżnikiem jest oczywiście bardzo korzystny współczynnik przewodzenia ciepła. Co ważne, nawet długotrwałe wystawienie na działanie temperatury nie zmienia ich izolacyjności.

Czym różni się płyta PIR od płyty PUR?

Akronimy PUR i PIR oznaczają odpowiednio: piankę poliuretanową i piankę poliizocyjanuranową. Płyty PIR i PUR – są to sztywne pianki powstające na bazie izocyjanianu, poliolu, a także środka spieniającego. Poza wymienionymi surowcami do produkcji tych płyt wykorzystuje się także inne dodatki (np. katalizatory, uniepalniacze itd.). Istotną różnicą jest budowa chemiczna obu materiałów.

Obecność pierścieniowych poliizocyjanurowych wiązań chemicznych, będących wynikiem reakcji chemicznej zachodzącej między związkami zawierającymi grupy wodorotlenowe (poliole), a poliizocyjanianami (zawierające grupy izocyjanianowe). Takie wiązania między komponentami powstają w reakcji trimeryzacji tworzącej tzw. układy poliizocyjanuranowe stanowiące o szczególnych właściwościach użytkowych.

Optycznie niełatwo odróżnić PUR od PIR. O tym, że PUR klasyfikowany jest jako PIR, decydują zastosowane ilości izocyjanianu. W formulacji pianki PIR udział izocyjanianu w stosunku do polioli jest znacznie większy niż w piankach PUR. Najbardziej istotną cechą materiału jest zwiększenie bezpieczeństwa przeciwpożarowego za sprawą powstających wiązań chemicznych. Podczas gdy typowy łańcuch PUR termicznie rozkłada się w temperaturze ok. 200°C, to przy PIR wartość graniczna może przekroczyć nawet pułap 300°C. W bezpośrednim kontakcie z ogniem i w takich warunkach termicznych na powierzchniach materiału wytwarza się zwęglana powłoka skutecznie chroniąca struktury położone głębiej przed przenikaniem ognia, co podnosi stopień odporności ogniowej systemu. Dodatkową zaletą PIR w warunkach pożaru uznaje się również ograniczenie stopnia zadymienia i uwalniania się środków mogących niszczyć warstwę ozonową i gazów cieplarnianych, co podnosi jego jakość ekologiczną.

Co wyróżnia płyty PIR bez okładziny?

Najważniejsze zastosowanie płyt PIR bez okładziny w budynkach związane są z ich właściwościami termoizolacyjnymi. Uważa się, że izolacja budynków (w tym za pomocą płyt PIR) stanowi jeden z najszybszych i najprostszych sposobów zmniejszenia emisji związków węgla prowadzącej do globalnego ocieplenia. Izolacje poliuretanowe pozwalają znacznie zmniejszyć straty ciepła w gospodarstwach domowych i biurach w warunkach niskiej temperatury. Z kolei w czasie upałów odgrywają one ważną rolę w ograniczeniu nadmiernego nagrzewania się budynków, co wiąże się z mniejszym wykorzystaniem klimatyzacji, co za tym idzie – zmniejszeniem zużycia energii. Izolacja w budynkach znajduje się w ścianach, dachach, obudowach rur i kotłów oraz w podłogach. Odpowiednia izolacja oznacza w praktyce utrzymanie ciepła wewnątrz budynków w warunkach zimowych oraz na zewnątrz budynków w warunkach letnich. Zastosowanie płyt EUROPIR® do wykonywania izolacji w budynkach ma wiele zalet:
• Ściany takich budynków są bardziej trwałe i wymagają mniejszej liczby czynności konserwacyjnych w związku ze znaczną wytrzymałością izolacji PIR i PUR.
• Płyty PIR bez okładziny są lekkie i jednocześnie wytrzymałe, odporne na wilgoć oraz łatwe w montażu.
• W porównaniu z innymi formami izolacji wysoka wydajność poliuretanów pozwala zmniejszyć grubość ścian i zwiększyć wielkość dostępnej przestrzeni, co z kolei umożliwia architektom i projektantom na maksymalne wykorzystanie przestrzeni wewnętrznych.
• Poliuretany przyczyniają się zarówno do oszczędności energii, jak i do ciągłego zmniejszania śladu węglowego.

Co oznacza zapis „Odporność na ściskanie przy 10% odkształceniu = 150 kPa”?

Odporność na ściskanie jest właściwością mechaniczną każdego materiału. Im większa wartość odporności na ściskanie tym większe obciążenia mogą działać na badany materiał. Odporność na ściskanie przy 10% odkształceniu odpowiada na pytanie, jakie obciążenie należy przyłożyć, aby grubość materiału uległa deformacji o 10%. W praktyce wygląda to następująco. 1 kPa ≈ 102 kg/m² 150 kPa = 15 300 kg/m² = 15,3 ton/m²
Z powyższych obliczeń wynika, ze płyty EUROPIR^® charakteryzują się dużą wytrzymałością na ściskanie i można je bez obaw stosować jako izolację podłóg i fundamentów. Takie cechy, jak bardzo duża izolacyjność, brak okładziny, ułatwiający obróbkę płyt oraz odporność na wilgoć powodują, że jest to doskonałe rozwiązanie do izolacji podłóg i fundamentów.

Jakie wymiary i grubości płyt izolacyjnych dostępne w ofercie PCC Therm?

Standardowe wymiary produkowanych w PCC Therm płyt PIR do termoizolacji ścian wynoszą 1000 mm na 600 mm. Płyty te mają grubość od 20 mm do 200 mm. W ofercie spółki znajdują się również płyty do ocieplania podłóg, stropów, tarasów i balkonów oraz dachów płaskich o wymiarach 1200x1000 mm, 1000x1000 mm; 1000x500 mm i grubościach od 20 mm do 200 mm. Możliwości parku maszynowego PCC Therm pozwalają produkować materiał izolacyjny o różnych kształtach i grubościach, dostosowując izolację do określonych wymagań projektowych.

Czym jest współczynnik przenikania ciepła (U) oraz współczynnik przewodzenia ciepła (λ)? Na który z tych współczynników należy zwracać uwagę, przy doborze materiału izolacyjnego?

Współczynnik przenikania ciepła to parametr oznaczony symbolem U, podawany w jednostkach W/(m² ·K), który określa wielkość przepływu ciepła przez powierzchnię 1m² danej przegrody budowlanej, jeśli po dwóch jej stronach panuje różnica temperatur w wysokości 1K. Na jego podstawie można określić straty cieplne osobno dla danej przegrody, np. ściany, dachu, fundamentów czy okien. Im niższa wartość współczynnika U tym mniejsze straty ciepła przez daną przegrodę.

Wartość tego współczynnika zależy od rodzaju i grubości materiału, z którego wykonane są ściany, ale także od charakteru przegrody. Aby wyznaczyć współczynnik U, trzeba znać współczynniki przewodzenia ciepła λ (lambda) dla materiałów tworzących ścianę oraz dla warstw izolacji, a także grubości warstw wszystkich materiałów murowych, dociepleniowych i wykończeniowych, z których złożona jest przegroda. Przy określaniu wartości współczynnika U uwzględnia się również ewentualne mostki termiczne oraz nieszczelności izolacji, ponieważ jeśli takie występują, wartość współczynnika wzrasta.

Współczynnik przewodzenia ciepła to z kolei parametr oznaczony symbolem λ i podawany w jednostkach W/(m·K). Określa on wielkość przepływu ciepła przez jednostkową powierzchnię z materiału o zadanej grubości, jeśli różnica temperatur między dwiema jego stronami wynosi 1K. Im mniejsza wartość współczynnika przewodzenia ciepła (λ), tym lepszą można uzyskać izolacyjność cieplną.

Współczynnik przewodzenia ciepła λ jest stałą właściwością materiałową. Najważniejszą cechą materiałów izolacyjnych jest deklarowany współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/m·K].

Czym jest opór cieplny (R)? Co jest ważniejsze przy doborze materiału izolacyjnego, współczynnik przewodzenia ciepła czy opór cieplny?

Opór cieplny R charakteryzuje materiał o określonej grubości. Im wyższa wartość oporu cieplnego tym warstwa ma lepsze właściwości izolacyjne. R wyrażone jest w [m²·K/W]. Opór cieplny R stanowi odwrotność współczynnika przenikania U (R = 1/U) i dla ściany o współczynniku U=0,2, opór R będzie więc wynosił 5,0.

Od wartości współczynnika R zależy, jak szybko ciepło będzie uciekało z naszego domu. W odróżnieniu od współczynnika przewodzenia ciepła i współczynnika przenikania ciepła im wyższy opór cieplny, tym lepiej.

Opór cieplny to stosunek grubości warstwy materiału do współczynnika przewodzenia ciepła rozpatrywanej warstwy materiału. Ri=di/λi Gdzie: Ri – opór cieplny warstwy materiału [m²K/W], di – grubość warstwy materiału [m], λi – współczynnik przewodzenia ciepła [W/mK]. Z tego wynika, że im lepsza (niższa) lambda i im większa grubość materiału, tym lepszy opór cieplny warstwy.

Przykłady:
Opór cieplny dla materiału o grubości 12 cm ze współczynnikiem przewodzenia ciepła λ=0,039 W/mK wynosi 3,08 m²K/W.
Opór cieplny dla izolacji o grubości 12 cm ze współczynnikiem przewodzenia ciepła 0,023 W/mK jest znacznie większy i wynosi 5,2 m²K/W.
Jak widać opór cieplny jest bezpośrednio związany ze współczynnikiem przewodzenia ciepła, co oznacza, że każdy z tych parametrów może być użyty jako podstawa do wyboru materiału izolacyjnego. Przy czym należy pamiętać, że im wyższy opór cieplny, tym lepiej, a w przypadku współczynnika przewodzenia ciepła jest odwrotnie: im niższy, tym lepszy. Ważne też, żeby wybierając materiał izolacyjny porównywać te same parametry.

Jak obliczyć opór cieplny ściany i wymaganą grubość izolacji?

Opór cieplny jest jedną z trzech wartości, które opisują parametry termoizolacyjne materiałów budowlanych oraz wznoszonych z nich przegród. Najczęściej oblicza się go dla przegród zewnętrznych (ścian, dachów, fundamentów, etc.) ponieważ to właśnie przez nie przenika ciepło z i do budynku. Co z kolei decyduje o tym, ile zapłacimy za ogrzewanie domu zimą i jego chłodzenie latem.

Ściana domu najczęściej składa się z kilku warstw (warstwa konstrukcyjna + warstwa izolacji + ewentualnie, warstwa elewacyjna). Opór cieplny całej ściany jest sumą oporów jej poszczególnych warstw. Opór cieplny konkretnego materiału jest stosunkiem jego grubości do współczynnika przewodzenia ciepła tegoż materiału i oblicza się wg wzoru:
R = d/λ,
gdzie d - grubość materiału,
λ - współczynnik przewodzenia ciepła charakterystyczny dla każdego materiału budowlanego.

Jak obliczyć potrzebną grubość ocieplenia (d) potrzebną do uzyskania współczynnika przenikania ciepła na poziomie U=0,2?
Współczynnik przenikania ciepła U jest odwrotnie proporcjonalny do oporu cieplnego. Opór cieplny ściany o współczynniku przenikania ciepła 0,2 powinien wynosić R = 5,0. Od oczekiwanego oporu całej przegrody (Rn = 5,0) należy odjąć opór R istniejącej ściany lub materiału konstrukcyjnego (Rs) oraz współczynnik napływu i odpływu ciepła, który wynosi 0,17. Wynik wskaże, jaki opór powinna mieć warstwa docieplenia.
Korzystając ze wzoru na określenie oporu cieplnego, można z łatwością obliczyć, jakiej grubości ocieplenia z podanym współczynnikiem przewodzenia ciepła to odpowiada.

Przykład (uproszczony):
Ściana nośna z pustaków Porotherm 18.8 Dryfix, o grubości 18,8 cm. Opór cieplny pustaków – 0,67 m²K/W.
Elewacja z cegły klinkierowej, o grubości 12 cm i oporze cieplnym 0,11 m²K/W.
Opór cieplny szczeliny powietrznej 2,5 - 5 cm = 0,18 m²K/W.
Jaka powinna być grubość ocieplenia, żeby opór ściany R wynosił 5,0?
Rd = 5,00 – 0,67 - 0,17 - 0,11 - 0,18 = 3,87
Aby uzyskać opór cieplny na poziomie 3,87 dla materiału izolacyjnego ze współczynnikiem przewodzenia ciepła (λ) na poziomie 0,040 należy użyć warstwę ocieplenia o grubości 16 cm (wtedy opór cieplny warstwy izolacji wyniesie Rd = 4,0). Całkowita grubość ściany wyniesie ok 43,3 cm.
Grubość docieplenia ze współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie 0,024 powinna wynieść 10 cm (wtedy opór cieplny warstwy izolacji wyniesie Rd = 4,16), czyli potrzebujemy prawie o 40% cieńszą warstwę izolacji. Całkowita grubość ściany wyniesie ok. 37,3 cm.

Czy poliuretan jest drogi?

Koszt ocieplania z wykorzystaniem płyt PIR bez okładziny jest porównywalny do kosztów termoizolacji wykonywanej z użyciem innych, bardziej tradycyjnych materiałów.

Płyty PIR są wyjątkowo skutecznym i wydajnym materiałem izolacyjnym, w związku z czym grubość wymaganej warstwy izolacyjnej jest mała. Przekłada się to na węższe parapety, ościeża, krótsze łączniki mechaniczne, mniejsze połacie dachu, etc. Dodatkowo, prostsze w montażu i obróbce oraz nie wymagające specjalistycznego sprzętu płyty PIR bez okładziny powodują, że montaż warstwy izolacyjnej jest stosunkowo prosty i łatwy. Ta cecha izolacji EUROPIR^® korzystnie wpływa na całkowity czas montażu ocieplenia oraz koszt tego typu prac.
Ponadto, zastosowanie cieńszego materiału izolacyjnego zwiększa przychody ze sprzedaży zbudowanej nieruchomości, pozwalając inwestorowi uzyskać w ten sposób dodatkowe metry powierzchni użytkowej. Poliuretan gwarantuje wysoką wytrzymałość mechaniczną i odporność elewacji na warunki atmosferyczne, co z kolei redukuje koszty konserwacji tak ocieplonego obiektu.

Płyty PIR są bardzo wydajnym cenowo produktem, a całkowity koszt inwestycji jest porównywalny do kosztów projektu z wykorzystaniem bardziej tradycyjnych materiałów.

Czy izolacje poliuretanowe są produktami bezpiecznymi?

Tak. Poliuretany - to obco brzmiąca nazwa, jednak każdy z nas, codziennie korzysta z produktów wykonanych z poliuretanu. Podeszwy butów, wszelkie gąbki do mycia, pianki wypełniające różnego rodzaju przedmioty codziennego użytku oraz materacy - to nic innego jak poliuretany. Poliuretany możemy znaleźć w samochodach (części kokpitu, obudowy, itp.), sprzętach AGD (termoizolacja w lodówkach, mikrofalówkach, itp.) oraz w sprzęcie sportowym (elastyczne siodełka rowerowe, obuwie narciarskie, lekkie elementy konstrukcyjne, itp.). To są produkty, które czynią nasze życie bardziej komfortowym, bezpieczniejszym i przyjemniejszym.

Izolacja EUROPIR^® wpisuje się w tę ogólną koncepcję. Niezależne badania naukowe potwierdzają, że pianki PIR są produktami bezpiecznymi. Ponadto, wg badań Eurofins Scientific produkowane przez PCC Therm płyty PIR mają najwyższą klasę w zakresie wpływu na jakość powietrza tj. A+. Certyfikat ten oznacza, iż nasze produkty nie mają negatywnego wpływu na jakość powietrza. A zatem, płyty EUROPIR^® są wyjątkowo skutecznym i bezpiecznym dla zdrowia ludzi i zwierząt materiałem termoizolacyjnym.

Nie znaleziono pytania

Filtruj Produkty

Poznaj produkty EUROPIR^®

Produkty EUROPIR^® znajdziesz w:

Najczęściej Zadawane Pytania

Płyty Izoalcyjne

Baza wiedzy

O nas

Kariera

Kontakt

Polityka Prywatności i Cookies

Informacja o przetwarzaniu Danych Osobowych

Co nowego w PCC Group?

Filtruj Produkty

Poznaj produkty EUROPIR®

Produkty EUROPIR® znajdziesz w:

Najczęściej Zadawane Pytania

Płyty Izoalcyjne

Baza wiedzy

O nas

Kariera

Kontakt

Polityka Prywatności i Cookies

Informacja o przetwarzaniu Danych Osobowych

Co nowego w PCC Group?

Poznaj produkty EUROPIR^®

Produkty EUROPIR^® znajdziesz w: